- SUMERE Sacrum
- SUMERE Sacrumapud Tibullum, citante Salmasiô, loc. mox adducendô.Hoc sollenne sacrum, multos hoc sumet in annos:idem quod suscipere sacra, apud Ael. Spartian. in Hadriano, c. 13. item accipere sacra, apud Apuleium Miles. 11. Graece παραλαμβάνειν τὰ μυςτήρια, proprie μυεῖςθαι, initiari est, item ἐποπτἐυειν τὰ μυςτήρια, ab eo, quod erat postremum, universum sacrorum illorum opertaneorum apparatum designans. Nam qui sactis initiabantur, ea accipere vel sumere dicebantur, ut tradere et ostendere ii, qui initiabant, Pontifices et Sacerdotes. Utrumque iungit Seneca Nat. Quaest. l. 7. c. 31. non semel quaedam sacra traduntur: Eleusina servat, quod ostendat revisentibus. Sumebantur autem diversis gradibus temporibusque; nam, ut de Eleusiniis solum dicam, quinquennii spatium vulgo intererat, inter μύησιν et ἐπόπτευσιν. Demetrio tamen olim et Hadriano dein Imperatori eâdem vice utrôque defungi concessum legimus. Quem postea secuti M. Antoninus aliique Principes eundem honorem sibi deferri voluêre. Qua de re vide Desid. Heraldum ad Arnob. l. 5. Salmas. ad Spartian. d. l. et supra passum, inprimis in voce Mysterium, et ubi de Oris signatione: uti de genere loquendi militari, sumere coniurationem, proelia, terga etc. Casaubon. ad Caes. Suetonii c. 6.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.